«Ως ειδικοί γιατροί Εργασίας αντικειμενικά ασκείτε τα καθήκοντά σας σε ένα πεδίο φορτισμένο από την αντιπαράθεση εργατών και εργοδοτών, σε ένα πεδίο που ο βαρύς φόρος αίματος δεν μπορεί και δεν πρέπει να μπει στο ζύγι με την κερδοφορία και την ανταγωνιστικότητα, να συμβάλετε από τη μεριά σας με την επιστημονική στάση και προσανατολισμό, στην ανάδειξη των δυνατοτήτων πρόληψης και αντιμετώπισης του επαγγελματικού κινδύνου» επεσήμανε μεταξύ άλλων, στον χαιρετισμό του στο «3ο Πανελλήνιο Συνέδριο Ιατρικής της Εργασίας και Περιβάλλοντος», που διεξάγει η Ελληνική Εταιρεία Ιατρικής Εργασίας και Περιβάλλοντος (ΕΕΙΕΠ) στο Μαρούσι, ο Γιώργος Λαμπρούλης, βουλευτής του ΚΚΕ.
Σημείωσε ακόμα ότι «από αυτή την άποψη, θα ήταν ιδιαίτερη δική σας σημαντική συμβολή η τοποθέτηση απέναντι σε μείζονα ζητήματα που άπτονται του επιστημονικού σας πεδίου, για την επίθεση στον εργάσιμο χρόνο και τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας και την επίθεση στο θεσμό των ΒΑΕ. Ακόμα περισσότερο στην ανάδειξη της αναγκαιότητας και τη δική σας συμβολή στην καταγραφή και αναγνώριση της επαγγελματικής νοσηρότητας. Την απόκρουση της νέας επίθεσης που ετοιμάζεται με την παραπέρα υποβάθμιση του θεσμού του Ιατρού Εργασίας και της συμβολής της Ιατρικής Επιστήμης στην πρόληψη και αντιμετώπιση του επαγγελματικού κινδύνου. Την νέα επίθεση που θα περιλαμβάνει και άλλες πλευρές του θεσμικού πλαισίου με την ψευδεπίγραφη ταμπέλα του “εκσυγχρονισμού”» και ξεκαθάρισε ότι «το ΚΚΕ θα συμβάλει με κάθε τρόπο στον αγώνα και την ανάδειξη της αναγκαιότητας αξιοποίησης όλων των επιστημονικών και τεχνολογικών επιτευγμάτων για την πρόληψη και αντιμετώπιση του επαγγελματικού κινδύνου, την αποκάλυψη των αιτιών που αυτές οι δυνατότητες παραμένουν αναξιοποίητες σήμερα».
Αναλυτικά ο χαιρετισμός του Γ. Λαμπρούλη:
«Εκ μέρους του ΚΚΕ χαιρετίζουμε τις εργασίες σας.
Ως ΚΚΕ διαχρονικά υπογραμμίζουμε τη σημασία της πρόληψης, την ανάγκη αξιοποίησης του συνόλου των σύγχρονων επιστημονικών, τεχνικών κλπ δυνατοτήτων για την προστασία της υγείας από παράγοντες κινδύνου. Σε αυτό το πλαίσιο ξεχωριστή σημασία έχει η πρόληψη και αντιμετώπιση του επαγγελματικού κινδύνου και η ουσιαστική και ολόπλευρη αξιοποίηση της επιστημονικής γνώσης και της ιατρικής ειδικότητας της Ιατρικής της Εργασίας.
Σε αρκετές περιπτώσεις θα ακούσετε από διάφορες πλευρές, αστικά κόμματα, κυβερνητικούς φορείς και εκπροσώπους των κυβερνήσεων ακόμα και από εργοδοτικούς φορείς να διακηρύσσουν ότι η προστασία της υγείας των εργαζομένων αποτελεί κοινό ενδιαφέρον “όλων” επιδιώκοντας να αποκρύψουν την πραγματική και ουσιαστική αιτία που μία σειρά από δυνατότητες πρόληψης παραμένουν αναξιοποίητες σήμερα.
Την ίδια ώρα που οι θάνατοι και οι αναπηρίες από επαγγελματικές ασθένειες παραμένουν αδιάγνωστες, την ίδια ώρα που τραγικά εργατικά ατυχήματα στερούν βίαια τη ζωή εργατών, μία σειρά από μέτρα, μία σειρά από δυνατότητες πρόληψης και αντιμετώπισης του επαγγελματικού κινδύνου παραμένουν αναξιοποίητες ακριβώς γιατί αντιμετωπίζονται ως περιττό κόστος από τη μεριά της εργοδοσίας και του κράτους. Πόσες φορές δεν έχουμε ακούσει (και εσείς ακόμα περισσότερο) ότι από την πρόληψη του επαγγελματικού κινδύνου κερδίζουν τόσο ο εργοδότης όσο και ο εργαζόμενος; Αυτό δεν αποτελεί ξεκάθαρη ομολογία ότι τα μέτρα πρόληψης που κρίνονται ως αναγκαία είναι αυτά και μόνο αυτά που μεταφράζονται σε κέρδος για τον εργοδότη;
Δεν έχουμε όμως μνήμη χρυσόψαρου, ούτε επιλεκτική αμνησία. Όλοι θα θυμάστε για παράδειγμα τον πρόσφατο νόμο της κυβέρνησης και του υπουργείου εργασίας ο οποίος επεκτείνει αντεργατικές κατευθύνσεις της διευθέτησης του χρόνου εργασίας, επεκτείνει τις “ελαστικές” σχέσεις εργασίας και νομιμοποιεί “παράνομες – παράτυπες σχέσεις εργασίας” που ήδη εφαρμόζονταν ελέω εργοδοτικής ασυδοσίας και αυθαιρεσίας… Ενδεικτικότερο ίσως παράδειγμα η ομηρία των εργαζομένων με τις συμβάσεις μηδενικού χρόνου. Οι ρυθμίσεις για την τηλεργασία και οι συμβάσεις ομηρίας – “συμβάσεις μηδενικού χρόνου” αποτελούν χαρακτηριστικά και αποκαλυπτικά παραδείγματα διάχυσης του εργάσιμου χρόνου και χώρου σε όλη τη ζωή του εργαζόμενου. Επεκτείνονται τα “ελαστικά” ωράρια, γίνεται λάστιχο η ζωή των εργαζομένων και κατεδαφίζεται πλήρως το κεκτημένο με αίμα “8 ώρες εργασία, 8 ώρες αναψυχή και κοινωνική ζωή και 8 ώρες ανάπαυση…”.
Χαρακτηριστικό και αποκαλυπτικό είναι και το άρθρο 30 του ίδιου νόμου που ορίζει “με κοινή απόφαση των Υπουργών Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης και Υγείας, μετά από γνώμη του Συμβουλίου Υγείας και Ασφάλειας στην Εργασία (ΣΥΑΕ) και του Κεντρικού Συμβουλίου Υγείας (ΚΕΣΥ),… δύναται να ορίζονται (…) κατηγορίες ιατρών, οι οποίοι μπορούν να ασκούν καθήκοντα Ιατρού Εργασίας...”.
Με το συγκεκριμένο άρθρο έρχεται να υπονομευτεί άλλη μία φορά η συμβολή της ιατρικής της εργασίας .
Στην Ελλάδα η ειδικότητα της Ιατρικής της Εργασίας εμφανίζεται αρχικά τη δεκαετία του 1980 (ίδρυση ΕΣΥ), ενώ λίγα χρόνια αργότερα ξεκινά η ειδίκευση των πρώτων Ιατρών Εργασίας στη χώρα μας. Ταυτόχρονα με την καθυστερημένη ονομαστική αναγνώριση της ειδικότητας της Ιατρικής της Εργασίας, έχουμε και τη συστηματική φαλκίδευση και υπονόμευσή της αφού υπάρχει:
- Απουσία υποδομών και τμημάτων Ιατρικής της Εργασίας από τα δημόσια νοσοκομεία / Κέντρα Υγείας και το εθνικό σύστημα Υγείας συνολικότερα.
- Απουσία ουσιαστικής ασφαλιστικής αναγνώρισης της εργοδοτικής ευθύνης για την έκθεση στον επαγγελματικό κίνδυνο, με συγκεκριμένη ασφαλιστική αντιμετώπιση των συνεπειών αλλά και της πρόληψης και αντιμετώπισης του επαγγελματικού κινδύνου.
- Ζητήματα που σχετίζονται με την εκπαίδευση των Ιατρών Εργασίας και που συνδέονται και με την απουσία της ειδικότητας από το ΕΣΥ.
- Υπονόμευση της ειδικότητας με διαρκείς μεταβατικές περιόδους σε ό,τι αφορά την άσκηση από γιατρούς μη ειδικευμένους στην Ιατρική της Εργασίας ή την άσκηση της ειδικότητας ως πάρεργου, παράλληλα με την πρώτη ειδικότητα
Χαρακτηριστικές εκφάνσεις αυτής της υπονόμευσης και φαλκίδευσης της Ιατρικής της Εργασίας, και όχι μόνο, αποτελούν οι ΕΞΥΠΠ, ο ψευδεπίγραφος και εικονικός χαρακτήρας υπηρεσιών Ιατρού Εργασίας και Τεχνικού Ασφαλείας, ακόμα και η παραβίαση αυτού του ελάχιστου χρόνου εργασίας που προβλέπει η σχετική νομοθεσία.
Απολογητές της σημερινής ταφόπλακας (άρθρο 30) αλλά και της διαχρονικής επίθεσης υπονόμευσης της Ιατρικής της Εργασίας ψελλίζουν… “αφού είναι λίγοι οι Ιατροί Εργασίας και δεν φτάνουν…”. Γιατί ποτέ δεν διεκδίκησαν την αύξηση των θέσεων ειδίκευσης που παραμένουν καθηλωμένες για 3 περίπου δεκαετίες, την παροχή κινήτρων για την αύξηση του αριθμού των Ιατρών Εργασίας αλλά και την αναβάθμιση της εκπαίδευσης, τη δημιουργία τμημάτων Ιατρικής της Εργασίας στα δημόσια νοσοκομεία και Κέντρα Υγείας, την αναβάθμιση συνολικά της ειδικότητας;
Αγαπητοί συνάδελφοι,
Ως ειδικοί γιατροί Εργασίας αντικειμενικά ασκείτε τα καθήκοντά σας σε ένα πεδίο φορτισμένο από την αντιπαράθεση εργατών και εργοδοτών, σε ένα πεδίο που ο βαρύς φόρος αίματος δεν μπορεί και δεν πρέπει να μπει στο ζύγι με την κερδοφορία και την ανταγωνιστικότητα, να συμβάλετε από τη μεριά σας με την επιστημονική στάση και προσανατολισμό, στην ανάδειξη των δυνατοτήτων πρόληψης και αντιμετώπισης του επαγγελματικού κινδύνου.
Από αυτή την άποψη θα ήταν ιδιαίτερη δική σας σημαντική συμβολή η τοποθέτηση απέναντι σε μείζονα ζητήματα που άπτονται του επιστημονικού σας πεδίου, για την επίθεση στον εργάσιμο χρόνο και τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας και την επίθεση στο θεσμό των ΒΑΕ. Ακόμα περισσότερο στην ανάδειξη της αναγκαιότητας και τη δική σας συμβολή στην καταγραφή και αναγνώριση της επαγγελματικής νοσηρότητας. Την απόκρουση της νέας επίθεσης που ετοιμάζεται με την παραπέρα υποβάθμιση του θεσμού του Ιατρού Εργασίας και της συμβολής της Ιατρικής Επιστήμης στην πρόληψη και αντιμετώπιση του επαγγελματικού κινδύνου. Την νέα επίθεση που θα περιλαμβάνει και άλλες πλευρές του θεσμικού πλαισίου με την ψευδεπίγραφη ταμπέλα του “εκσυγχρονισμού”.
Με αυτές τις σκέψεις, σας ευχόμαστε καλή επιτυχία στις εργασίες του συνεδρίου σας και αναμένουμε τις αποφάσεις σας με ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Το ΚΚΕ θα συμβάλει με κάθε τρόπο στον αγώνα και την ανάδειξη της αναγκαιότητας αξιοποίησης όλων των επιστημονικών και τεχνολογικών επιτευγμάτων για την πρόληψη και αντιμετώπιση του επαγγελματικού κινδύνου, την αποκάλυψη των αιτιών που αυτές οι δυνατότητες παραμένουν αναξιοποίητες σήμερα».
Πηγή άρθρου : www.902.gr
){kind=link}