Ο χειρουργός Σπυρίδων Μαγγίνας αφαίρεσε με επιτυχία από ασθενή του ολόκληρο τον δεξιό νεφρό του. Η εγχείρηση αυτή είχε τότε ποσοστό επιτυχίας στο εξωτερικό μόλις ένα τοις χιλίοις.
Ο Σπυρίδων Μαγγίνας γεννήθηκε στην Αθήνα στις 16 Ιανουαρίου 1839 και πατέρας του ήταν ο αγωνιστής της επανάστασης του 1821 Αναστάσιος. Ολοκλήρωσε τη βασική του εκπαίδευση στην Αθήνα και μετά το γυμνάσιο τον Σεπτέμβριο του 1856 εγγράφηκε στην Ιατρική Σχολή του Εθνικού Πανεπιστημίου. Αναγορεύτηκε διδάκτωρ της Ιατρικής το 1862 με βαθμό άριστα.
Υπηρέτησε για δύο χρόνια ως βοηθός σε στρατιωτικό νοσοκομείο και στη συνέχεια άσκησε την Ιατρική στη γενέτειρα του πατέρα του, τον Αστακό Αιτωλοακαρνανίας. Ταξίδεψε στην Ευρώπη, όπου παρακολούθησε ειδικά μαθήματα τρία χρόνια στο Παρίσι και δύο χρόνια στη Βιέννη. Τον Οκτώβριο του 1870 επέστρεψε στην Ελλάδα και αφού υπέβαλε τη διατριβή του με θέμα «Περί των κατά το κατώτερον άκρων του οστού της κνήμης γενομένων καταγμάτων» αναγορεύτηκε υφηγητής της χειρουργικής Παθολογίας στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Η εναρκτήρια διδασκαλία του είχε θέμα τη σχέση και την επίδραση των φυσικών επιστημών στην Ιατρική. Στις 31 Μαρτίου 1874 διορίστηκε έκτακτος καθηγητής και στις 9 Αυγούστου 1880 καθηγητής του ίδιου μαθήματος.
Στις 27 Ιουλίου 1885, στη 1:30 μετά τα μεσάνυχτα, ο Εμμανουήλ Ροΐδης την ώρα που εξερχόταν από το καφενείο «Γιαννοπούλου» της πλατείας Συντάγματος, για να μεταβεί στο σπίτι του στην οδό Φιλελλήνων απέναντι από τη Ρωσική Εκκλησία, ενεπλάκη σε ατύχημα µε δύο άμαξες, που είχε σαν συνέπεια τον σοβαρό τραυματισμό του. Η αρχική χειρουργική αντιμετώπιση του κατάγματος έγινε από τον Σπυρίδωνα Μαγγίνα, ο οποίος από αδεξιότητα ή απροσεξία πραγματοποίησε στρεβλή ανάταξη της άνω γνάθου, δίχως να λάβει υπόψη του τις υποδείξεις του ασθενούς. Την αποκατάσταση του τραύματος του Ροΐδη ανέλαβε ο Θεόδωρος Αρεταίος, ο οποίος απουσίαζε από την Αθήνα για τις θερινές του διακοπές όταν συνέβη το τροχαίο ατύχημα, ενώ ο ασθενής απέδωσε στην κακή του οικονομική κατάσταση την αντιμετώπισή του από τον Μαγγίνα, τον οποίο χαρακτηρίζει «παράξενο» και «αχάριστο».
Το 1893, μετά τον θάνατο του Θεόδωρου Αρεταίου, διορίστηκε διευθυντής της Χειρουργικής Κλινικής και το ακαδημαϊκό έτος 1897-98 χρημάτισε πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών. Μετά την ανέγερση του Αρεταίειου Νοσοκομείου, τα επίσημα εγκαίνια του οποίου έγιναν στις 16 Αυγούστου 1898, ανέλαβε έως το 1909 την οργάνωση, τον καταρτισμό και τη διεύθυνσή του, ενώ είχε και τη διεύθυνση της Χειρουργικής, η πρώτη που εγκαταστάθηκε ταυτόχρονα με τα εγκαίνια του Νοσοκομείου.
Τον Ιούνιο του 1910 αναγορεύτηκε επίτιμος καθηγητής της Ιατρικής Σχολής και του εκφράστηκε η βασιλική ευαρέσκεια για τη μακρά και αποδοτική θητεία του στα ιατρικά πεπραγμένα. Τιμήθηκε με τον Χρυσό Σταυρό του Σωτήρος, ενώ μετά τον θάνατό του η αξιόλογη περιουσία του, αφού ρυθμίστηκαν ορισμένες εκκρεμότητες, περιήλθε τον Αύγουστο του 1922 στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και το 1966 άρχισε να λειτουργεί στο Αρεταίειο Νοσοκομείο το Μαγγίνειο Μαιευτήριο.
Με μια ματιά…
1503: Ο Χριστόφορος Κολόμβος ανακαλύπτει τα νησιά Κέιμαν στην Καραϊβική -παράδεισο σήμερα των υπεράκτιων εταιρειών- και τα ονομάζει Λας Τορτούγας, εξαιτίας των πολλών θαλάσσιων χελωνών που βλέπει.
1556: Απεβίωσε ο Λέοναρντ Φουξ, Γερμανός βοτανολόγος, που έδωσε το όνομά του στο φυτό Φούξια.
1859: Συγκρούσεις σημειώνονται στην Αθήνα μεταξύ φοιτητών και αστυνομίας.
1899: Γεννήθηκε ο Φρεντ Αστέρ, Αμερικανός χορευτής και ηθοποιός.
1905: Γεννήθηκε ο σπουδαίος ρεμπέτης Μάρκος Βαμβακάρης.
1933: Φοιτητές, μέλη του ναζιστικού κόμματος, καίνε βιβλία των Μαρξ, Φρόιντ, Μπρεχτ και Αϊνστάιν στην κεντρική πλατεία του Βερολίνου. Τα χαρακτηρίζουν «αντιγερμανικά».
1956: Εκτελούνται από τις βρετανικές αρχές οι αγωνιστές της ΕΟΚΑ, Μιχαήλ Καραολής και Ανδρέας Δημητρίου, οι οποίοι ανέρχονται στην αγχόνη ψάλλοντες τον εθνικό ύμνο και ζητωκραυγάζοντες υπέρ της Ενώσεως.
1960: Γεννήθηκε ο Μπόνο, καλλιτεχνικό ψευδώνυμο του Πολ Ντέιβιντ Χιούζον, Ιρλανδός τραγουδιστής των U2.
1995: Πέθανε ο Γιώργος Κανδύλης, Έλληνας πολεοδόμος και αρχιτέκτονας.
2009: Πέθανε ο Διαμαντής Πατέρας, Έλληνας εφοπλιστής και γενικός αρχηγός του Παναθηναϊκού την περίοδο που η ομάδα έπαιξε στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών Ευρώπης εναντίον του Άγιαξ στο «Γουέμπλεϊ», πατέρας του πρώην προέδρου του Παναθηναϊκού, Νικόλα Πατέρα.
